Waaaaat? Zijn we er NU al? Na de wereldreis van vorige week naar Purmerend was Nieuw-Vennep natuurlijk appeltje-eitje vwb reistijd.
Veel te vroeg, maar de kantine was gelukkig al open. Laten ze daar nou ook nog fantastische koffie hebben.
Coach blij, ouders blij. Een goed begin van de dag.

Met een schare supporters langs de kant waar menig team jaloers op kan zijn, begonnen de volgende kanjers aan de wedstrijd:
Dangelo, Wies, Isabelle en Maiko. Voor Maiko was het extra spannend, zijn allereerste korfbalwedstrijd. Op de reservebank zaten Silke en Pim. Al hadden die al snel klachten dat de bank niet lekker zat.

Voor wie het nog niet weet, de D3 bestaat voor het overgrote gedeelte uit kids die via het schoolkorfbal zijn binnengekomen. Alleen Isabelle heeft eerder gekorfbald. Dus we trainen elke week heel hard om de basis onder de knie te krijgen.

De scheidsrechter floot, de wedstrijd begon en we waren gelijk bij de les. Ondanks dat het zijn allereerste wedstrijd was, leek Maiko geen zenuwen te hebben en onderschepte veel ballen. We hadden nog wat moeite om kansen te maken en de tegenstander wist 1x te scoren.
Na een snelle wissel (Silke en Pim voor Isabelle en Dangelo) gingen we de volgende tien minuten er weer vol in. We kregen zelfs een strafworp mee en die misten we maar net. Tegenstander wist helaas weer te scoren en zo gingen we met een 2-0 achterstand de rust in.

Na een bekertje smaakloze ranja (aldus de kids) mochten we fris en fruitig aan de 3e tien minuten beginnen. Nu met Maiko en Wies langs de kant op het niet lekker zittende bankje. Het zonnetje begon door te breken en dat had zijn invloed op de kids. We kregen nog een doelpunt tegen. En ineens ging de knop om. We wisten steeds de vrije speler te vinden, kansen te maken en uiteindelijk te scoren. HOERA, 3-1. En niet veel later onderscheppen we nogmaals de bal en is het 3-2. HOERA! Zou het dan echt gaan lukken, ons allereerste gelijkspel?

De laatste tien minuten gingen in. Maiko er in voor Dangelo. En hoeveel kansen we ook hadden, ze wilden er niet in. En toen scoorde het jongetje van de tegenpartij die de hele wedstrijd nog niet had geschoten. 4-2. We hebben ons uiterste best gedaan om nog een keer te scoren, maar de scheidsrechter vond het mooi geweest en floot af.

We hebben echt een hele goede wedstrijd gespeeld. Een gelijkspel was verdiend geweest. Maar ja. Aan de spelers en de supporters heeft het zeker niet gelegen. Wat wel een enorme prestatie is, is dat we elke wedstrijd (en we hebben er nu 3 gespeeld) 2x hebben gescoord. Doe ons dat maar eens na!

Volgende week spelen we weer uit, dan in Leiden en iedereen is bij deze uitgenodigd om ons te komen aanmoedigen.

Een trotse coach.