Een volgepakte sporthal De Veur op deze denkwaardige 17e december 2016. De tegenstander is Avanti C2 en de missie is duidelijk, winst.
De ploeg van Eline en Kelly heeft dit jaar heel wat te verduren gehad. Nederlaag op nederlaag werd geleden in zware poules. Desondanks leed de sfeer daar niet onder. Sinterklaas vieren, andere leuke dingen doen, keihard trainen en dan moet het een keer goed komen.
De strijders waren er klaar voor, de vele opgekomen ouders / supporters waren er klaar voor de kom maar op de strijd.
Zoals zo vaak in belangrijke wedstrijden is het in de beginfase een beetje aftasten totdat duidelijk op welke manier je dame of heer speelt en waar de kansen liggen.
Een vroege 1-0 voorsprong wordt genomen maar dat zegt de C2 dit jaar niet zoveel want we waren wel vaker goed uit de startblokken gesprongen. Het wordt een flinke strijd want de ploegen geven elkaar weinig ruimte.
Ballen op de rand, ballen net uit de korf , goed lopende aanvallen aan beide kanten maar het begin is zeker voor MV C2. In de verdediging wordt weinig weggegeven maar aanvallend moeten we nog een tandje bijzetten.
Als halverwege de 1e helft de 2-0 valt is echter het hek van de dam. C2 lijkt bevrijd van de nederlagen en gaat gewoon lekker ballen.
In het ene vak is het heerlijk genieten as Yannick de lange heer van Avanti uitschakelt of als Sjoerd zijn inzicht benut. Maar het is net zo genieten van de fanatieke blik van Evelien bij een onderschepping of de lange armen van Larissa die overal tussen zitten.
Avanti heeft het nakijken en moet zien dat Meervogels – ondanks dat het 2-1 wordt – doorsnelt naar een heerlijke 4-1 voorsprong. Zal het vandaag dan eindelijk staan te gebeuren..nee daar nog niet aan denken want nog ruim een half uur te gaan.
Soms gaat het te gemakkelijk en Avanti maakt daar gebruik van . Als de C2 niet bij ieder duel 100% geeft wordt het moeilijk. De 4-2 en vlak voor rust maken we gelukkig door een stippie mee de 5-2 en daar moet het wel mee gedaan zijn de 1e helft.
Dat was echter een beetje te vroeg juichen want de dames en heren uit Pijnacker hadden andere gedachtes en wisten nog 1 treffer te maken. De ruststand is 5-3 in het voordeel van de onzen maar dat zegt nog weinig. Wat ouders gingen roken, op de tribune verder met breien of gewoon een beetje slap ouwehoeren (toch Hans haha).
Het is ook een beetje een manier om te ontladen want de spanning was met een mes te snijden…..en dan ben je pas halverwege.
Pfffffttttttttttttt klinkt het vanuit de fluit van de scheids!!!!! Ja ja ja enne we kunnen beginnen aan de 2e helft.
We weten niet wat er in het theewater zat of zo maar de C2 kwam een beetje onherkenbaar uit de kleedkamers. De ploeg wist ook dat het er vandaag gewoon in kon zitten en dan werden ze nu al zenuwachtig???.
Bal niet goed aannemen, aangooi te vroeg of te laat arghhhh nee he niet nu al. De 5-4 valt en als een paar minuten later ook de gelijkmaker binnen valt is het nagelbijten echt al begonnen. Ilse verschuilt zich achter Paul, in de hoek staat Feike stoer te doen maar heeft het niet meer en ook Hans en Karin kijken liever weg dan naar het veld…en we moeten nog 20 minuten.
Kelly en Eline kijken elkaar aan van “wat gaan we doen” maar zoals altijd weten ze hun hoofd koel te houden en belangrijker, dat weten de spelers ook… en dan heb je een aanvoerder of niet.
Klein van stuk maar groot in daden…wat nou gelijk BAM in your face denkt Elings jr als hij direct na de gelijkmaker de 6-5 scoort en zodoende weer wat rust brengt in menig MV C2 hart.
De ploeg sleurt en trekt om de winst te grijpen en ondanks een tweetal gemiste stippen is het nog 15 minuten doorkomen arghhh waar is die tijdversneller als je die nodig hebt.
De bal in ons aanvalsvak en in de handen van Evelien die een schot loslaat, wauw zo zie je ze alleen maar in de Korfbal League…niet nadenken , met voetjes bij de achterlijn loslaten en hangen.
De stand is 7-5 maar nog 12 minuten te spelen en kan nog van alles gebeuren…arghhhh balen als de 7-6 toch weer valt.
Dan staat ook een andere matador op…Yvar neem de ploeg ook bij de hand als het gaat om kracht en de wil om te winnen. Zijn tegenstanders waren buiten na de wedstrijd nog over hem bezig en met name over de felheid in de duels. Ja dat kan dan wel zo zijn boys van Avanti maar het feit dat jullie het niet doen betekent wel dat er bij Yvar iets is wat ergens ander ontbreekt en dat is “onverzettelijkheid” en dat had hij van Y maar al te goed….
De klok tikt verder en raakt inmiddels de 3.00 aan en dan begint het nog rumoeriger te worden op de tribunes. Een orkaan van geluid maakt zich meester van de hal aan de Prismalaan en de coaches kunnen hun spelers nauwelijks nog verstaan.
De onverzettelijke Niels, grijpgrage Larissa, captain Elings, hard werkende Luna, slimme Evelien, jolige Jill, tank Wyga, beweeglijke Karlijn en lenige Yannick met daarbij Kim en Ryan die de ploeg vanaf de bank aanmoedigen…ach met die enthousiaste ouders erbij….ik zeg een goed stel bij elkaar.
Maar goed daar win je niet alleen wedstrijden mee…nee met doelpunten doe je dat. Ik probeer vervolgens nog een glimp op te vangen van de wedstrijd maar door de mensenmassa is dat nauwelijks mogelijk.
Het geluid is zo oorverdovend dat ik ook geen moeite meer doe. Wat ik wel meekrijg is het gespring op de midden tribune als de 9-7 valt en het wel duidelijk is dat de punten eindelijk in de tas van de C2 blijven / komen.
De laatste 120 seconden zijn een zegetocht voor een ieder die de C2 een warm hart toedraagt. De minuten glijden voorbij als in een mooi verhaal dat nu werkelijkheid geworden is.
Het eindsignaal is daar, de tranen vloeien rijkelijk op , naast het veld en zeker ook op de tribunes. Ouders die hun kids omarmen, de champagne wordt opengetrokken en de coaches worden op de schouders de kleedkamers in genomen.
Als in een goede basketbalwedstrijd worden (daar de nette) de korven meegenomen uit het veld om thuis als wisselbokaal te dienen en van hand tot hand gaan van de spelers. De media springt er ook op en Studio Sport vraagt zich af om morgen niet begonnen moet worden met deze historische winst in plaats van met handbal, voetbal, darts of welke oninteressante sport dan ook.
Al met al teveel om nu te benoemen maar Luna trekt de ploeg de kleedkamers en kantine in om de winst te vieren – was ook jarig by the way - .
Het zou nog heel lang onrustig worden in De Veur maar voor deze keer moet iedereen dat maar eens accepteren…wat een feest wat een overwinning wat een geweldige stemming.
C2 en coaches bedankt ..de 17e december 2016 zal nooit meer hetzelfde zijn.
Een anonieme toeschouwer