Op zaterdag 17 december speelden we om 09.55 thuis tegen Weidevogels. Normaal schrijven de spelers om de beurt een verslag van de wedstrijden maar deze week waren de doelpunten niet bijgehouden. Omdat ik voor mijn KT2 (trainerscursus) werd gefilmd en geobserveerd was er een camera aanwezig waardoor ik nu aan de hand van de beelden het verslag kan schrijven. Ook omdat het de laatste wedstrijd van het jaar is een mooi moment om zelf achter de laptop te kruipen.

Ella was de hele week ziek geweest maar moest en zou starten! We hadden Niels achter de hand voor als het niet meer ging. Niels bedankt dat je er was!

We begonnen met een mooie ingestudeerde openingsbal, tenminste zo zag het er van de buitenkant uit. Sjors nam de bal uit, Ella ving hem niet maar tikte hem over haar hoofd door naar Sidney die de dooorloopbal mooi afrondde. Zo was het binnen 10 seconde al 1-0 dat beloofde wat voor de rest van de wedstrijd!

In de eerste helft was het verschil nog niet zo duidelijk, we creëerden wel veel kansen, maar vergaten ze ook te scoren. Ella maakt na een goeie snelle aanval van afstand de 2-0.

De verdediging geeft veel druk maar kan niet voorkomen dat Weidevogels scoort, Wij zijn af en toe slordig in de aanval waardoor de bal alle kanten opvliegt behalve in onze handen. Maar er worden ook veel ballen gegooid met de "verkeerde" hand, als we dat goed door blijven trainen hebben we straks allemaal 2 goeie handen om mee te gooien en dan dat maakt korfballen een stuk makkelijker.

We gaan wisselen van functie met een magere 2-1 voorsprong en de 2-2 volgt ook nog. We krijgen iets meer grip op het spel van Weidevogels door goed voor te verdedigen en ook naar de bal te durven kijken. Na een goeie diepe pass van Tess op Ryan komt Renske precies op het goeie moment insnijden waardoor Ryan gelijk naar binnen kan en de doorloopbal goed afrond. Zo staan we snel weer voor 3-2 maar kunnen we nog niet echt overtuigen. Het 2de aanvalsvak kan ook veel schieten, maar we staan nog iets te vaak te genieten van de pass die gegeven wordt of van het schot, hierdoor kan Weidevogels de rebound pakken en is onze aanval te snel afgelopen. Met uitverdedigen halen we nog wel wat ballen terug maar voor rust wordt er niet meer gescoord. Ook niet door Weidevogels die zelfs nog een strafworp missen.

In de bespreking de puntjes op de I, D1 was zelf ook niet helemaal tevreden dus dat gaan we recht zetten in de 2de helft. Of zouden de mandarijnen van de familie Gerk zorgen voor een extra impuls?

De eerste aanval na rust levert ons weer een goal van Sidney op, in plaats van een "makkelijke" doorloopbal kiest hij toch voor een uitwijkbal en die is direct raak. Alle aanvallen waarbij we snel combineren tot de bal op de steun zijn gevaarlijk en dat is dan ook de opdracht. Het bal-tempo is in de 2de helft veel hoger waardoor we ook beter aansluiten. Na een goeie aanval is het Sjors die een doorloopbal met 1 hand afrond (alsof dat makkelijker is dan met 2 handen?) Na een gemiste doorloopbal is het weer vangen/delen en Sjors maakt van afstand de 6-2 en met een doorloopbal (met 2 handen deze keer) maakt ze ook de 7-2.

De doorloopbal was afgelopen dinsdag onderwerp op de training, we keken onze eigen doorloopbal weer terug en keken ook naar de anderen. Nikki kwam tot de conclusie dat ze de bal wel heel vroeg los liet??..zo ook in de wedstrijd maar wel gewoon raak. En het is 8-2. En dan scoort het 1ste aanvalsvak nog een een keer deze keer is het Sidney die wel voor de doorloop kiest. En met een 9-2 voorsprong wisselen we weer van functie.

Na een goeie dubbele steun van Renske kan Ryan een doorloopbal met 1 hand afronden en heeft deze aanval het stokje van scoren goed overgenomen.

Kan Weidevogels dan niets meer terugdoen? Jawel, van afstand komen zo op 10-3.

We spreken af dat Ryan wat meer vanuit de korf het spel gaat verdelen en daar is Renske met een doorloopbal die netjes de 11-3 scoort. Het mooie van deze aanvallen is dat we snel keuzes maken waardoor het baltempo hoog is en we Weidevogels geen kans geven om te reageren. Ook omdat we goed zonder bal naar binnen blijven starten is het soms nog lastig om te kiezen wie het beste vrij staat, want eigenlijk staan we allemaal vrij.

Weidevogels doet nog iets terug 11-4. Ella mag rustig op de bank bij komen en Niels neemt de laatste 6 minuten haar plek in. Van afstand maakt Weidevogels de 11-5 en dit is ook de eindstand.

Zo sluiten we de laatste wedstrijd van 2016 dus heel goed af. Of het aan de mandarijnen lag zullen we volgend jaar weten, maar ik denk dat we het vooral aan ons zelf te danken hebben. We hebben voldoende puntjes waar we het nieuwe jaar mee aan de slag gaan maar voor nu ben ik vooral trots op deze D1. Grote verschillen in lengte en leeftijd, slechts 3 heren maar altijd bereid om met en voor elkaar de strijd aan te gaan.

Vanavond gezellig samen naar het kerstdiner, dinsdag nog 1 oudejaarstraining en dan volgend jaar vol vertrouwen weer samen doorbouwen.

Groetjes Sanne & Esther