De dag die je wist dat zou komen is eindelijk daar..of zoiets. Met welke kronkel songwriter John Ewbank deze regel ooit bedacht heeft voor het Koningslied weet ik niet maar deze regel bleef de afgelopen dagen maar door het hoofd van uw correspondent gaan en uiteraard met een reden.

Na een meer dan glorieuze start van dit korfbalseizoen van MV 2 (16 uit 8 op het veld) werd vooraf gespeculeerd over de zaal en de mogelijkheden aldaar. Met Arjan doorgenomen en daar bleek vooral uit dat De Meeuwen een geduchte concurrent zou worden maar ook HKC zou wel eens zich kunnen gaan mengen in de strijd om het kampioenschap.

Met een nagenoeg fitte ploeg begonnen we op 24 november tegen DOS Kampen met een moeizame overwinning gevolgd door een even moeizame winst op DVO wat – naar later ook bleek – de zwakke broeders in deze poule zouden zijn.

De drie wedstrijden die volgend zorgden voor een dalletje (De Meeuwen bracht ons de 1^e  nederlaag toe met 1 punt maar omdat ze al 2 punten in mindering hadden inzake de scheidsrechters regeling zorgde dit er alleen maar voor dat ze op gelijke hoogte kwamen ) een opleving met een terugverend MV 2 en de winst tegen DOS Westbroek maar dat werd weer opgevolgd door een dreun tegen HKC waar we in de 2^e helft compleet overlopen werden, we een off day beleefden en de letterlijke tekst uit het verslag was “een fikse nederlaag die zeker niet ingecalculeerd was maar waar bij de wijze waarop het woord koppositie maar even achterwege gelaten moet worden”

We sluiten de 1^e seizoenshelft af met gedegen overwinningen op Wit Blauw en KVA waardoor we zeker nog meedoen om de bovenste plek maar dan mogen we ons weinig meer veroorloven.

De terugwedstrijden beginnen prima als we de laagvliegers DOS Kampen en DVO nu wel flink opzij zetten en als vervolgens de concurrenten her en der punten laten liggen kom je ineens vanzelf weer boven “drijven”.

De druk werd opgevoerd tijdens de onvervalste topper in eigen huis tegen De Meeuwen op 16 februari die na een stroeve start vakkundig opzij werden gezet waardoor je meer dan ooit alles in eigen hand had. Bijna exact een jaar geleden ging het fout tegen Tempo maar dat was verleden tijd en waren we nu stevig in the drivers seat (oehoe oehoe…..ja zo gaat het liedje nu eenmaal van het duo Snuit en Tranen).

De ene topper volgde op de andere want vorige week tegen DOS Westbroek die als enige ploeg nog op 2 punten stond, maar ook die heuvel werd prima bedwongen waardoor het mooier en mooier werd. Drie wedstrijden te gaan en door de onderlinge resultaten was 1 overwinning voldoende.

En uitgerekend tegen HKC zou de revanche compleet zijn als we die zouden pakken en de uitnederlaag zouden wegspoelen. In de ochtend onder leiding van Dick met een paar man de kantine versierd , een verrassingstaart- die opeens geen verrassing meer is haha – en bloemen alvast stallen in De Veur. Euh ja nog wel even winnen graag want een taart twee weken laten wachten betekent opslurpen met een rietje, de bloemen zouden er ook niet mooier op worden en dinsdag eten in een versierde kantine is nou ook niet echt jofel.

Flash forward en toch even wat meer spanning dan gebruikelijk ook al heb je 3 kansen. Je wilt het nu afmaken, de sfeer is er, de supporters zijn in grote getalen opgekomen, familieleden waren opgetrommeld en ook de dames en heren van S1 hadden zich als ware supporters verkleed om hun maatjes – net als 12 maanden geleden andersom het geval – aan te moedigen richting overgangsklasse.

Niet alleen qua kledij maar ook met een inspirerende vrolijke toon en als spreuk op hun shirts:

Goed de spelers werden voorgesteld – over 2 weekjes doen we dat nog dunnetjes over met oplopen erbij – en ook HKC wilde hierbij meewerken om de spelersnamen en rugnummers door te geven.

Scheidsrechter Herman Godijn was er ook klaar voor en om 18:22 kon het feest dan ook eindelijk van start gaan en was het afwachten hoe de ploeg zou reageren op toch de druk die een kampioenswedstrijd met zich mee zou brengen.

De 1^e klap moet dan spreekwoordelijk een daalder waard zijn en laten die klappen nou gelijk dan even in tweevoud komen zeg. Lars van der Weg zorgt voor de 1-0 via de stip en Jeanine is razendsnel als ze onder de paal omdraait en met een hand de 2-0 scoort.

Euhh hoe dan

Enne ja uw correspondent alias omroeper had deze even gemist en noemde de verkeerde naam om maar wellicht gelukkig gecorrigeerd door Peter Le Blanc die het scorebord bijhield…sorry J.

Maar goed we zijn los en dat is in zo een wedstrijd alleen maar een lekker begin zij het niet dat HKC in het bezit was van ene Stefan den Groot die het nodig vond om eigenhandig de begintreffers van de HKC’rs op zijn naam te zetten en dus na 2 minuten de 2-2 alweer waarbij Lars W een ideale imitatie van Chielini van Juventus nog nadeed maar de scheidsrechter trapte daar niet in…..te zien in deze link 

Goed opnieuw beginnen maar dan aan de goede kant van Lars als hij van achteren de 3^e scoort en even later met een heerlijke korte wegtrekbal de 4-2 maakt waarbij het publiek zich ook gaat roeren en vanaf de tribunes

en met name ook de rij daarboven

werden de 1^e flinke aanmoediging richting speelveld gingen en dat kan de ploeg prima gebruiken.

Lars O was al gewend om in een kampioensploeg te spelen als hij een jaar geleden zowat de man was die met een treffer of 8 tegen Achilles voor MV 1 de buit o.a. binnenhaalde. Nu bij MV2 een onschatbare mentale kracht waarbij hij met snelheid naar binnen duikt en op tijd de bal loslaat en zodoende dus de 5-2.

Maar HKC laat zich niet zomaar oprollen verkort tot 5-3 maar we hebben keer op keer een antwoord op de tegenstander als Renate vanaf de zijkant haar treffer maakt en in de voetsporen van haar broertje wil treden die een week eerder het kampioenschap met MV3 mocht beleven, maar nog 50 minuten te gaan dus step by step.

Dan weer een staaltje van acrobatiek als Jordi een Tita toverbal produceert waarbij hij zowat 360 graden draait in de lucht maar toch zo accuraat is dat de 7-3 valt. Inmiddels hebben we het gevoel dat HKC alleen leunt op Stefan want ook de 4^e is uit zijn handen en wordt genoteerd. Hij liep even naar de kant om wat te drinken waarbij er in zijn oor gefluisterd (hmm nee wel getteterd) op hij effe wilde kappu. Hij keek meewarig en zei  “ja dit gebeurt mij nooit”…lekker hebben wij weer maar met 7-4 nog geen vuiltje aan the air.

In the meantime weet Jeanine haar tegenstander ook een draai om de oren te geven als ze een blok weggeeft…  padam tsssssssssssssss.

Little Iris Gerritsen is dan ook van partij als deze bezig zij vanaf  het achterveld de 8^e maakt en heel erg in de verte klinken de tonen van Farrokh Bulsara (google maar) al in oren klinken met We are the…..niet jinxen nog want 45 minuten nog op de klok.

Helaas toch had iemand die jinx gehoord want in 2 minuten tijd vallen er maar liefst 3 tegentreffers en staan we op 8-7 en het is duidelijk dat HKC niet is gekomen als veldvulling. Vanuit hun point of view ook het mooiste om een feestje te verpesten als het kan,, is toch leuk thuiskomen in het vrome Hardinxveld-Giessendam.

Iris stopt de come-back met de 9^e voor de onzen en Lars W heeft geen zin meer in een lange avond en zorgt als een ooievaar op 1 been vanuit het centrum voor de 10-7 en het verschil is weer +3 en we gaan langzamerhand richting de rust met een geruststellende tussenstand.

HKC zorgt voor 2 nieuwe treffers er wel voor dat de race nog zeker niet gelopen is en met nog 8 minuten te gaan een 10-9 stand en bidden de bloemen dat ze vanavond nog uitgedeeld gaan worden want je moet er niet aan denken zeg.

Gelukkig is Mini Molenaar ook die gedachte door zijn hoofd gegaan en wil hij er niets van weten en met een lekkere benutte korte kans is het 11-9 en kruipen we naar de thee toe.

Lars W gaat vervolgens ook maar door met hetgeen waar hij goed in is – anders dan een wekelijke metamorfose in baard en haargroei – en dat is doelpunten aan elkaar rijgen en de 12^e valt vanuit zijn handen en horen we – ingezet door de MV selectie – het MV lied inmiddels door de meer dan goed gevulde sporthal De Veur galmen. Voor degenen die het doek niet kunnen lezen of nou toch een willen weten wat er gezongen wordt:

Ok terug naar het veld en op zoek naar de 13^e treffer en hop die valt  uit de frêle handjes van haar van Plooster en met 13-9 is het een prima eindsprint richting rust. Nog twee treffers tegen en 1 van de onzen (Lars W …bijna uiteraard zou je vandaag zeggen) en met 14-11 is het een perfect start van wat een geweldige dag zou kunnen gaan worden, ja voorzichtigheid is iets met een duivel en een oorkussen maar ik ben niet zo goed in gedichten maar zit wel in de buurt.

In de rust nog wat centjes met de tennisballen voor het Jeugdkamp – en sommige dachten dat het wellicht voor niets zou zijn hahaha – en nadat Mo haar winnende bal niet wilde laten volgen door de cadeaubon, thankkkkk you – konden we gaan zitten voor speelhelft nummer 2.

En als we al dachten aan een comeback van HKC of zenuwachtige bedoelingen als de spanning zou toenemen zijn het De Vogels 2 die nu al aan alle onzekerheid een einde willen maken want we schieten uit de startblokken. Lars W (doorgaan waar we zijn gebleven), Rens met een stip

en Iris door het hart van de HKC verdediging zorgen voor de 17-11 en we kunnen ons bijna toch wel gaan opmaken voor…..toch ?.

Het is nu vooral proberen te genieten en het publiek nog wat voor te schotelen. HKC met twee treffers (17-13) maar je voelt aan je water – ok de vrouwelijke kant – dat ze er geen vertrouwen meer in hebben.

Lars O is vanuit het centrum nog een keer doeltreffend en als na de 18-14 we er nog maar eens twee inleggen, Lars W (de zijkant) en Renate vanaf  - zo zegt onze roerganger Joep Buitink “haar afstand” is het met 20-14 en bijna halverwege een gelopen koers. Peter kijkt mij nog even aan en geeft aan “in the pocket”.

De doelpuntenmachine is op volle toeren aan het raken want de 20-15 wordt gevolgd door een trio aan treffers met Rens (korte kans), Lars (vanaf de zijkant) en wederom Lars met twee handjes in de lucht,……waarom dan? Nou we houden de score bij en de nummer 23 voor De Vogels betekende nummer 10 van Lars W en dat moet je dan vieren voor de tribune door beide handen in de lucht te houden, prima gozert laat het maar zien dan…de klok overigens geeft aan ruimt 13 minuten te gaan en met 23-15 is het puur genieten langs de kant. De uitnederlaag was 27-19 en met 8 nu voor is dat bijna goedgemaakt, dingetje maar toch!.

HKC verkort naar 23-16 maar Lars O

Euh paaldanser?

en even later Lars W (ja welklichaamsdeel ga je dan bij de twee handen omhoog steken??) zorgen ervoor dat we ook nu naar de 30 kruipen en dat in je kampioenswedstrijd  zeg wauw maar HKC wil niet verzaken en ook daar nog 2 treffers voor de 25-19 met nog 7 minuten. 

Inmiddels wil het publiek ook nog een vinger in de pap hebben en geeft de bank daar gehoor aan –of zou Arjan het ook zonder het publiek hebben gedaan, denk het wel haha. Nee er werd dus duidelijk aangegeven luidkeels “We willen Kelly, we willen Daphne zien, we willen Joost zien, we willen Bonno zien, we willen Michelle zien” en alle spelers komen het veld in om ook hun minuten te maken in de kampioenspot.

Ik was er nog een vergeten maar die werd wel erg hard toegejuicht want zoals we tegenwoordig zeggen “Wij zijn niet bang want Danny is er bij” dus ook jongeheer Schulting komt nog in het veld.

Daphne W (die was het overigens waarom gevraagd werd) maakt dan ook haar 1^e treffer van het seizoen en completeert dan haar comeback met  overigens niet 1 maar 2 treffers gelijk dan maar. HKC maakt hun 20^e en daarmee ook hun laatste want the final word is dan uiteindelijk voor Iris die met haar 4^e de eindstand op 28-20 brengt dus onderling ook nog een beter resultaat dus dat vinkje kan ook gezet worden.

De wedstrijd zou wellicht nog een paar tellen langer duren maar nadat een ieder verzocht werd om op de staan “Als je een Vogel bent” de confettikanonnen worden afgeschoten vind scheidsrechter Godijn – onzichtbaar vandaag en dat is voor een scheidsrechter alleen maar een goed teken – het welletjes en vinden de spelers elkaar in een wir war van omhelzingen , high fives, tranen etc etc. We are the champions – Het Meervogels Lied – gezang alom etc etc is de ploeg hun deel en verdomd verdiend ook zeg.

Een waanzinnig mooie prestatie van MV2 in deze pittige poule  om met 10 overwinningen uit 12 potjes super constant te spelen en met spelvreugde de fans te verblijden met menig mooie pot ook al wat dat in een hal in the middle of nowhere.

Die lange heeft dan eindelijk zijn kampioenschap ook en dat kan Arjan mooi bijschrijven op zijn CV als hij richting Refleks gaat. Ter – richting KCR 2 – deelt als trainer ook mee in de feestvreugde – en Pat – vandaag eens rustig op de stoel haha ook kalm – gaat toch ook als verantwoordelijke met een extra streepje op palmares zijn club verlaten voor GKV (G).

Ja je kunt alle basisspelers wel langsgaan en zeggen dat Jeanine, Renate, Daphne Sverige, Iris, Kelly en Chell meer dan enkel aangevers zijn en hun meiden vaak hun wil oplegden en menige treffer voor hun rekening namen (vandaag toch ook weer 10 meidentreffers) zorgden voor de vrolijke noot ondanks de dingen die nadelig zijn weerslag konden hebben (blessures, moeders en opa’s in de lappenmand etc,etc) ze stonden er iedere x weer al was het om hun maatjes aan te moedigen als ze zelf niet konden ballen.

Lars, Lars, Joost , Rens, Bonno en Jordy ware ook ijzersterk en vooral de wijze waarop ze de lucht uit hun heren tikten door constant de druk erop te houden, te springen daar waar het moest en de duels te winnen…helemaal goud guys.

En alles is echt niet mogelijk zonder de man die als 2000 poot alles uit de handen nam van de spelers. Organisatorisch een held …Dick we love you en de ploeg absoluut ook.

Het was een genoegen om de 10 potjes te mogen verslaan – ok bij 2 was het verslag dan wat korter maar het was er wel – en met een lach en een traan werd de lol en vreugde bij de ploeg gadegeslagen en halen we nog maar een oude belangrijke zin in de Nederlandse sportgeschiedenis naar voren toen sportcommentator Theo Reitsma na de winst op het EK Voetbal 1988 in de microfoon aangaf “Ja ha dit is een goed stel hoor” en zo is het maar net.

We are the champions, we are the champions, no time for De Meeuwen, HKC, DOS K, DOS W, Wit Blauw, DVO en KVA cause we are the champions of the world ….thnx Farrokh, vanavond nog maar eens naar Bohemian Rhapsody kijken.

Nadat de taart van het plafond van De Veur was geschraapt en het opgeruimd was ging het richting de kantine waar het nog lang onrustig maar enorm gezellig was met huis DJ Tim Valkenburg, volksmenner Bonno H (Jolanda hou die jongen een in toom zeg haha)

Gadegeslagen aan de zijkant viel het op dat het weliswaar Meervogels 2 dat kampioen werd maar was ook MV 1 aanwezig om hun maatjes te feliciteren

, en ook MV 3 dat vorige week kampioen werd was erbij, MV 4 wat vele maatjes kent vanuit de selectie en grotendeels bij Tenerife erbij was, MV 5 dat eerder op de dag ook kampioen werd bij Avanti was met een kleine delegatie aanwezig en zelfs MV 6 was er met een paar luitjes bij ondanks dat zij in de wedstrijd na MV 2 hun wedstrijd om het kampioenschap tegen Excelsior helaas de punten  moest laten aan de zwart-witten, het ken nog maar het wordt moeilijk maar toch met een paar spelers naar de kantine…..grote grote klasse.

Sommige foto’s kunnen echt het daglicht niet verdragen maar een compilatie van de dag is toch te vinden via deze link met dank aan huisfotograaf  Fabiola P.

Mooi mooi mooi mooi enne erg mooi ….enne de dag die je wist dat zou komen is dan opeens voorbij…maar gelukkig hebben we de foto’s zijn, of de gesigneerde slipjes of de shirtjes die uitgingen met het zwaaien of het bezingen van bepaalde lichaamsdelen. Nee hoor papa’s en mama’s het was een jotemfeest waarbij de sinas, chocomel en partychips hoogtij vierden…euh ok niet helemaal maar Sodom en Gomorra was het ook niet hoor.

Erik Plugge

De statistieken: Lars W (11) , Iris (4), Lars O, Rens (3), Jeanine, Renate en Daphne W (2) en Jordy (1).

Enne voor de liefhbber, volgende week gaan de kampioenen naar Wit Blauw in Kampen en uiteraard leuk om daar ook nog heen te gaan met een man of 4 haha, het is maar 143 km.

The Bitch is back oef

Jordy en dan vooral de rechte rug….wat een comeback

Little Lots on fire

Renate scoort of juicht ?

Ballerina Joost

Opperste concentratie bij Kelly